برخی از سوره های قرآن با یک سوگند شروع می شود مانند : وَ الْعَصْر
برخی با ۲ سوگند ؛ مانند : وَ الضُّحَى * وَ الَّیْلِ إِذَا سَجَى
برخی با ۳ سوگند ؛ مانند : وَ الْعَادِیَاتِ ضَبْحًا * فَالْمُورِیَاتِ قَدْحًا * فَالمْغِیرَاتِ صُبْحًا
برخی با ۴ سوگند ؛ مانند : وَ التِّینِ وَ الزَّیْتُونِ * وَ طُورِ سِینِینَ * وَ هَاذَا الْبَلَدِ الْأَمِینِ
برخی با ۵ سوگند ؛ مانند : وَ الْفَجْرِ * وَ لَیَالٍ عَشْرٍ * وَ الشَّفْعِ وَ الْوَتْرِ * وَ الَّیْلِ إِذَا یَسْرِ
اما سوره ای در قرآن است ، که ۱۱ سوگند دارد و آن سوره مبارکه شمس است .
نکته اینجاست که خداوند بعد از این ۱۱ سوگند می فرماید :
قَدْ أَفْلَحَ مَن زَکَّئهَا
فقط کسی اهل رستگاریست که اهل تزکیه ی نفس باشد
تنها راه نجات خودسازی و حساب کشی از نَفْس است؛مثلا هر شب قبل از خواب به اعمال آن روز خودش رسیدگی کند
داستانک :
شیخ جعفر کاشف الغطا از علمای بزرگ است . شب که فرا مى رسید، هنگام خوابیدن به محاسبه نفس خویش مى پرداخت و گاهى خطاب به خویشتن مى گفت: در کوچکى ترا”جعیفر”(جعفر کوچولو) مى گفتند، سپس “جعفر” شدى، و پس از آن “شیخ جعفر”، و سپس “شیخ الاسلام “، پس تا کى خدا را معصیت مى کنى و این نعمت را سپاس نمى گویى؟
منبع :اعیان الشیعه،جلد ۴،صفحه ۱۰۱