( به بهانه نزدیکی به روز عرفه)

یکی از اعمال روز عرفه روزه آن است به شرط آنکه روزه باعث عقب ماندن و بی حالی در دعای عرفه نشود

منبع : مفاتیح الجنان، اعمال روز عرفه

( به بهانه شهادت امام باقر علیه السلام )

وَ قَالَ لَهُ نَصْرَانِیٌّ أَنْتَ بَقَرٌ قَالَ لَا أَنَا بَاقِرٌ- قَالَ أَنْتَ ابْنُ الطَّبَّاخَهِ قَالَ ذَاکَ حِرْفَتُهَا- قَالَ أَنْتَ ابْنُ السَّوْدَاءِ الزِّنْجِیَّهِ الْبَذِیَّهِ- قَالَ إِنْ کُنْتَ صَدَقْتَ غَفَرَ اللَّهُ لَهَا- وَ إِنْ کُنْتَ کَذَبْتَ غَفَرَ اللَّهُ لَکَ- قَالَ فَأَسْلَمَ النَّصْرَانِی‏

مردى مسیحی به امام باقر علیه السلام عرض کرد  تو بَقَر هستى

امام فرمود: نه من باقر هستم  

گفت : تو فرزند زنى آشپزى

فرمود: این شغل او بوده.

 گفت تو فرزند یک سیاه حبشى نابکارى؟

فرمود: اگر راست میگوئى نابکار بوده خدا از او بگذرد اگر دروغ میگوئى خدا از تو بگذرد،

مسیحی  مسلمان شد

منبع : بحار الأنوار، جلد  ‏۴۶، صفحه   ۲۸۹ ، باب ۶ مکارم أخلاقه و سیره و سننه و علمه و فضله و إقرار المخالف و المؤالف بجلالته

(به بهانه ۲۵ ذی القعده روز دحوالارض )

روزه روز دحوالارض جزء ۴ روز ممتاز سال است و  در روایتى روزه‏ روز دحوالارض  مثل روزه هفتاد سال است و در روایت دیگر کفاره هفتاد سال است و هر که این روز را روزه بدارد و شبش را به عبادت بسر آورد از براى او عبادت صد سال نوشته شود و از براى روزه‏دار این روز هر چه در میان آسمان و زمین است استغفار کند و این روزى است که رحمت خدا در آن منتشر گردیده و از براى عبادت و اجتماع به ذکر خدا در این روز اجر بسیارى است

و بدان که میر داماد رحمه الله در رساله اربعه ایام خود در بیان اعمال روز دحو الارض فرموده که زیارت حضرت امام رضا علیه السلام در این روز افضل اعمال مستحبه و آکد آداب مسنونه است

منبع : مفاتیح الجنان، اعمال ماه ذی القعده

و همچنین از نماز  یکشنبه ذی القعده غفلت نکنیم  

وَ لا یَحْسَبَنَّ الَّذینَ یَبْخَلُونَ بِما آتاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ هُوَ خَیْراً لَهُمْ بَلْ هُوَ شَرٌّ لَهُمْ سَیُطَوَّقُونَ ما بَخِلُوا بِهِ یَوْمَ الْقِیامَهِ وَ لِلَّهِ میراثُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبیرٌ

 کسانى که بخل مى‏ورزند، و آنچه را خدا از فضل خویش به آنان داده، انفاق نمى‏کنند، گمان نکنند این کار به سود آنها است؛ بلکه براى آنها شر است؛ بزودى در روز قیامت، آنچه را نسبت به آن بخل ورزیدند، همانند طوقى به گردنشان مى‏افکنند. و میراث آسمانها و زمین، از آن خداست؛ و خداوند، از آنچه انجام مى‏دهید، آگاه است.

سوره آل عمران(۱۸۰)

حضرت علی علیه السلام نیز در حکمت  ۳۷۸ نهج البلاغه می فرمایند :

الْبُخْلُ جَامِعٌ لِمَسَاوِئِ الْعُیُوبِ وَ هُوَ زِمَامٌ یُقَادُ بِهِ إِلَى کُلِّ سُوء

بخل همه بدیها را فراهم گرداند و مهارى است که به سوى هر بدى کشاند.

به عنوان مثال:

بسیاری از مردم خانه های وسیعی دارند و در مقابل افرادی هستند که خانه هایشان کوچک است ونیز پول گرفتن تالار برای عروسیشان را ندارند ، چه می شود عروسی در آن خانه های بزرگ گرفته شود

بسیاری در انبار منزل و مغازه یشان بخاری ، یخچال ، فریزر و … دارند و در مقابل بسیاری از داشتن اینها محرومند

به راستی چرا برخی از ما اینقدر بخیل هستیم؟؟؟

 شیخ صدوق عطر الله مرقده روایت کرده از عبد الله بن سنان که گفت حضرت صادق علیه السلام فرمود که: زود است مى‏رسد به شما شبهه پس میمانید بدون نشانه و راهنما و پیشواى هدایت کننده و نجات نمى‏یابد در آن شبهه مگر کسى که بخواند دعاى غریق را

گفتم :چگونه است دعاى غریق فرمود مى‏گویى

 یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحِیمُ یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبِی عَلَى دِینِکَ

پس گفتم یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْأَبْصَارِ ثَبِّتْ قَلْبِی عَلَى دِینِکَ حضرت فرمود بدرستیکه خداوند عز و جل مقلب است قلوب و ابصار را  ، لکن بگو چنانکه من مى‏گویم یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبِی عَلَى دِینِکَ

منبع : مفاتیح الجنان، بعد از زیارت وارث و قبل از زیارت حضرت عباس

نکته ای که باید توجه داشت این است که ما اجازه ی اضافه و کم کردن دعاها را نداریم به عنوان مثال:

در قرآن به سر باید بگوییم  : بفاطمه   حال برخی می گویند بفاطمه الزهرا

یا باید در  قرآن به سر برای امام حسن مجتبی  بگوییم  :بالحسن   حال برخی می گویند بالحسن بن علی

یا در زیارت عاشورا می گویند السلام علی الحسین  و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین و بعد اضافه می کنند : و علی انصار الحسین وگاهی می گویند:و علی العباس اخ الحسین و از این قبیل

خلاصه ای از اوضاع آخرالزمان در کلام رسول الله

از عبد اللَّه بن عباس نقل کرده که گفت: با رسول خدا به زیارت حج رفتیم، همان حجى که بعد از آن رسول خدا از دنیا رفت، و یا به عبارت دیگر حجه الوداع- رسول خدا (ص) در کعبه را گرفت و سپس روى نازنین خود را به طرف ما کرد و فرمود: مى‏خواهید شما را خبر دهم از علامات قیامت؟

و در آن روز سلمان رضى اللَّه عنه از هر کس دیگر به آن جناب نزدیک‏تر بود، لذا او در پاسخ رسول خدا عرضه داشت: بله یا رسول اللَّه، حضرت فرمود:

یکى از  علامت‏هاى قیامت این است که نماز ضایع مى‏شود- یعنى از میان مسلمین مى‏رود و از شهوات پیروى مى‏شود و مردم به سوى هواها میل مى‏کنند، مال مقامى عظیم پیدا مى‏کند و مردم آن را تعظیم مى‏کنند، دین به دنیا فروخته مى‏شود، در آن زمان است که دل افراد با ایمان در جوفشان، براى منکرات بسیارى که مى‏بینند و نمى‏توانند آن را تغییر دهند آب مى‏شود آن چنان که نمک در آب حل مى‏گردد….

اى سلمان در این هنگام چیزى از مشرق مى‏آورند و چیزى از مغرب تا امت اسلام را سرپرستى کنند، در آن روز واى به حال ناتوانان امت من، از شر شرقى و غربى‏ها و واى به حال آن شرقیان و غربیان از عذاب خدا،…

در این هنگام مردان به مردان اکتفاء مى‏کنند و زنان به زنان و همانطورى که پدر و اهل خانواده نسبت به دختر غیرت به خرج مى‏دهند نسبت به پسر نیز غیرت به خرج مى‏دهند، مردان به زنان شبیه مى‏شوند و زنان به مردان و زنان بر مرکب‏ها سوار مى‏شوند که از طرف امت من لعنت خدا بر آنان باد…

در این هنگام مساجد طلا کارى و زینت مى‏شود آن چنان که کلیساها و معبد یهودیان زینت مى‏شود، قرآنها به زیور آلات آرایش می شود …

در آن روز مردان و پسران امت من با طلا خود را مى‏آرایند…

در آن روز ربا همه جا را مى‏گیرد و یک عمل آشکار مى‏شود و معاملات با غیبت و رشوه انجام مى‏شود و دین خوار و دنیا بلند مرتبه مى‏شود…

در این موقع اغنیاى امت من صرفا به منظور گردش و تفریح به حج مى‏روند و طبقه متوسط براى تجارت و فقرا به منظور خودنمایى و ریا حج مى‏روند، در این هنگام است که اقوامى قرآن را براى غیر خدا مى‏آموزند و آن را نوعى مزمار و آلت موسیقى اتخاذ مى‏کنند، اقوامى دیگر به تعلم فقه اسلامى مى‏پردازند اما براى غیر خدا در آن روزگار زنا زادگان زیاد مى‏شوند با قرآن آوازه‏خوانى مى‏کنند و بر سر دنیا سر و دست مى‏شکنند…

منبع : ترجمه المیزان، جلد ‏۵، صفحه: ۶۴۹، ذیل آیات ۵۱ تا ۵۴ سوره مائده

(به بهانه ۲۶ مهر سالگرد شهادت شهید شوشتری در منطقه سرباز سیستان)

بخشی از سخنان شهیدشوشتری قبل از شهادت

” از خدا خواسته ام اینجا محل شهادتم شود و دلم گواهی می دهد که خداوند آرزوی مرا برآورده خواهد کرد. بعد از احمد کاظمی و دیگر یاران من تنها شده ام و به همین خاطر انتظار شهادتم را می کشم. امیدوارم خداوند با شهادت من مشکلات این منطقه و معضلات آن را حل کند.”

قسمتی از وصیتنامه شهید

دیروز از هرچه بود گذشتیم، امروز از هرچه بودیم!

آنجا پشت خاکریز بودیم و اینجا در پناه میز!

دیروز دنبال گمنامی بودیم و امروز مواظبیم ناممان گم نشود!

جبهه بوی ایمان می داد و اینجا ایمانمان بو می دهد!

الهی!

بصیرمان باش تا بصیر گردیم و بصیرمان کن تا از مسیر برنگردیم!

و آزادمان کن تا اسیر نگردیم!

سوال : با کدام یک از غسل ها می توان نماز خواند ( یعنی کفایت از وضو می کند )

جواب :

تمام فقها غسل جنابت را به جای وضو کافی می دانند

آیات عظام: خمینی ، خامنه ای ، بهجت ………فقط جنابت

آیت الله فاضل : ………………………….تمام غسلهای واجب

آیات عظام سیستانی ، تبریزی , وحید …….. تمام غسلهای واجب و مستحب ( مشروط بر آنکه غسل مستحبش وارده باشد)

منبع : توضیح المسائل، قسمت غسل

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا یَسْخَرْ قَوْمٌ مِنْ قَوْمٍ عَسى‏ أَنْ یَکُونُوا خَیْراً مِنْهُمْ

اى کسانى که ایمان آورده ‏اید! نباید گروهى از مردان شما گروه دیگر را مسخره کنند، شاید آنها از اینها بهتر باشند

سوره حجرات آیه ۱۱

خداوند در این آیه پس آنکه مسخره کردن را عملی ناپسند بیان می فرماید ، در ادامه این نکته را گوشزد می کند که شاید آنکس که مسخره اش می کنید از شما بهتر باشد مثلاً

شاید  کفش  پاره ای   داشته باشد ……. اما ممکن است از ما بهتر باشد.

شاید قیافه ی زشتی  داشته باشد …….. اما ممکن است از ما بهتر باشد.

شاید لباس کهنه تری داشته باشد …….. اما ممکن است از ما بهتر باشد.

شاید منزل  کوچکی   داشته باشد …….. اما ممکن است از ما بهتر باشد.

شایدقیافه ی مذهبی نداشته باشد …….. اما ممکن است از ما بهتر باشد.

و شاید…

و شاید…

وشاید…

…

در رابطه با ظاهر بین نبودن داستانی است که حجه الاسلام قرائتی می فرمودند :

امام خمینى (رحمه الله علیه) را گرفتند، سال ۴۲ یک سرهنگ این طرفش نشست و یک سرهنگ هم آن طرفش، سحر آمدند از قم گرفتند که به ترکیه تبعیدش کنند، سحر تمام شد و بین الطلوعین شد، جاده قدیم قم و تهران هم دو، سه ساعتى طول مى‏ کشید. امام خمینى (رحمه الله علیه) فرمود: من مى‏ خواهم نماز بخوانم ماشین را نگه دارید گفتند: به ما دستور داده‏ اند از درب خانه هیچ کجا پیاده نشوید و صاف برویم فرودگاه، امام چیزى نگفت و دید که هوا روشن شده و دارد آفتاب مى‏زند، ممکن است آفتاب بزند، فرمود: خوب ما پیاده نمى‏شویم و من توى ماشین نماز مى‏خوانم، شما یکى پیاده شوید و من کنار جاده همینطور که توى ماشین نشسته ‏ام تیمم مى‏کنم، گفتند: طورى نیست، یکى پیاده شد و امام همینطور که نشسته بود خم شد تیمم کرد تو ماشین گفت الله اکبر نماز خواند و رکوع و سجودش را با کله‏ «سبحان ربى العظیم و بحمده»، «الله اکبر»، «سبحان ربى الاعلى و بحمده»، «الله اکبر» همینطور نشسته نماز خواند. بعد گفتند: امام که نمازش تمام شد گفت :خدایا شاید در کل عمرم فقط همین یک  نماز را قبول کنى، نه وضو داشتم و نه اول وقت بود، و نه رو به قبله بود. چه مى‏دانیم چى قبول است.

وَ اتَّقُوا اللَّهَ الَّذی تَسائَلُونَ بِهِ وَ الْأَرْحامَ إِنَّ اللَّهَ کانَ عَلَیْکُمْ رَقیباً

(و نیز) (از قطع رابطه با) خویشاوندان خود، پرهیز کنید! زیرا خداوند، مراقب شماست.   سوره نساء آیه ۱

ماجرایی شنیدنی

مرحوم شیخ محقق روحانی که از طرف مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی بروجردی برای تبلیغ به آلمان منتقل شده بود نقل می کند:

روزی یک پرفسور ریاضیدان به من گفت : کار من با اعداد و ریاضیات است . اگر از رهبران اسلام خود عددی بیاورید که اگر آن را بر ۱ ، ۲ ، ۳ ، ۴ ، ۵ ، ۶ ، ۷ ، ۸ ، ۹ ، ۱۰  تقسیم نمایید قابل قسمت باشد من مسلمان می شوم !

   گفتم: اتفاقاً این سوال را شخصی از امام اول شیعیان امام علی ع در حالی که آن حضرت در حال سوار شدن بر اسب بود پرسید و حضرت فوراً فرمودند: عدد روزهای سال قمری(۳۶۰ روز) را در عدد ایام هفته (۷ روز ) ضرب کن عدد مورد نظر ( یعنی عدد ۲۵۲۰ )  بدست می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌آید. آن پروفسور قبول کرد و پس از چند روز رفت وآمد و مطالعه و سوال بیشتر رسما مسلمان شد. و مرتب با ما ارتباط داشت.

 او بعد از مدتی مریض شد و من برای عیادتش به بیمارستان رفتم. دیدم خیلی نگران است از علت نگرانیش پرسیدم گفت: پزشکان معالج من تشخیص داده‌اند تا سه روز دیگر خواهم مرد، ولی امروزوقتی پسرم  آمد و از مسئله خبردارشد پشت به من کرد و بدون خداحافظی و اظهار نگرانی رفت!

 من به او دلداری دادم و  گفتم ما همه برادر تو و فرزندان ما فرزندان تو هستند. پس از سه روز این دانشمند آلمانی از دنیا رفت و ما طبق آیین اسلامی او را غسل دادیم و به خاک سپردیم. ناگاه پسر این مرد  آلمانی پیدا شد و با اعتراض شدید به ما گفت: به چه مجوزی جسد ا و را به خاک سپرده‌اید؟ من جسد را به ۶۰ مارک فروخته‌ام. ما فوراً ۶۰ مارک را به او دادیم و او هم با کمال بی رحمی مارک ها را شمرد و رفت و حتی نپرسید قبر پدرش کجاست؟

منبع : کتاب صله ارحام در اسلام، محمود ارگانی حائری، صفحه ۲۵۹  

عَنْ عَبْدِاللَّهِ ابْنِ مَسْعُودٍ – رَحِمَهُ الله – اِنَّهُ فاتَتْهُ تَکْبیرَهُ الْاِفْتِتاحِ یَوْماً فَاَعْتَقَ رَقَبَهً وَ جاءَ اِلَى‏النَّبِىِّ – صلی الله علیه – فَقالَ یا رَسُولَ اللَّهِ فاتَتْنى تَکْبیرَهُ الْاِفْتِتاحِ یَوْماً فَاَعْتَقْتُ رَقَبَهً هَلْ کُنْتُ مُدْرِکاًفَضْلَها؟ فَقالَ: لا فَقالَ اِبْنُ مَسْعُودٍ ثُمَّ اَعْتِقُ اُخْرى هَلْ کُنْتُ مُدْرِکاً فَضْلَها؟ فَقالَ: لا یَابْنَ‏مَسْعُودٍ! وَ لَوْ اَنْفَقْتُ ما فِى الْاَرْضِ جَمیعاً لَمْ تَکُنْ مُدْرِکَ فَضْلِها؛

عبداللّه ابن مسعود روزى به تکبیر اوّل نماز جماعت نرسید و براى جبران ‏ثواب آن یک بنده آزاد کرد، خدمت رسول خدا صلی الله علیه و آله عرض کرد: یا رسول الله من به ‏تکبیر اوّل نماز جماعت نرسیدم و جهت جبران آن یک بنده آزاد کردم. آیا با این کار آن‏ ثواب را درک خواهم کرد؟ حضرت فرمود: خیر، ابن مسعود گفت: یک بنده‏ دیگر آزاد خواهم کرد آیا به ثواب خواهم رسید؟ حضرت فرمودند: خیر، اى‏ ابن مسعود اگر آنچه در زمین است در راه خدا انفاق کنی ثوابی که از دست داده ای را درک‏ نخواهى کرد.

منبع: مستدرک الوسائل،  جلد  ۱، صفحه ۴۸۸

 حضرت صادق تشریف بردند به منزل یکى از دوستانشان یا یکى از شیعیانشان که خانه بسیار کوچک و محقرى داشت. گویا او آدمى بوده که حضرت مى‏دانسته‏اند وضعش اقتضا مى‏کند که خانه بهترى داشته باشد. حضرت فرمودند: تو چرا در این خانه زندگى مى‏کنى؟ مِنْ سَعادَهِ الْمَرْءِ سَعَهُ دارِهِ

گفت: یا ابنَ رسولِ اللَّه! این خانه پدرى و آباء و اجدادى من است و دلم نمى‏خواهد از اینجا بروم. چون پدر و جدّم اینجا بوده‏اند، نمى‏خواهم از اینجا بروم. حضرت فرمودند:

گیرم پدرت شعور نداشت، آیا تو هم باید اسیر بى‏شعورى پدرت باشى؟! برو براى خودت یک خانه خوب تهیه کن.

منبع: مجموعه‏ آثاراستادشهیدمطهرى، جلد ‏۲۲، صفحه ۵۴۵   

  ( به بهانه میلاد امام رضا علیه السلام)

ِ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الرِّضَا ع قَالَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَمَرَ بِثَلَاثَهٍ مَقْرُونٍ بِهَا ثَلَاثَهٌ أُخْرَى- أَمَرَ بِالصَّلَاهِ وَ الزَّکَاهِ- فَمَنْ صَلَّى وَ لَمْ یُزَکِّ لَمْ تُقْبَلْ مِنْهُ صَلَاتُهُ- وَ أَمَرَ بِالشُّکْرِ لَهُ وَ لِلْوَالِدَیْنِ- فَمَنْ لَمْ یَشْکُرْ وَالِدَیْهِ لَمْ یَشْکُرِ اللَّهَ- وَ أَمَرَ بِاتِّقَاءِ اللَّهِ وَ صِلَهِ الرَّحِمِ- فَمَنْ لَمْ یَصِلْ رَحِمَهُ لَمْ یَتَّقِ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ

حضرت رضا- علیه السّلام- فرمود: خداوند سه چیز را با سه چیز دیگر واجب کرده:

نماز را با زکوه- هر که نماز بخواند و زکات ندهد نمازش قبول درگاه او نیست-

شکر خود را با شکر پدر و مادر،- هر که از پدر و مادر قدردانى و تشکر نکند شکر خدایش قبول نشود-

تقوى را با صله رحم،- آنکه با خویشان خوشرفتارى نکند تقوى ندارد-.

منبع: بحار الأنوار، جلد ‏۷۱، صفحه ۶۸ ،  باب ۲ بر الوالدین و الأولاد و حقوق بعضهم على بعض و المنع من العقوق

از رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله و سلّم روایت شده است که در روز یکشنبه ماه ذى القعده فرمود: مردم کدامیک از شما مى‏خواهید توبه کنید؟ راوى مى‏گوید: گفتیم: رسول خدا همه ما مى‏خواهیم توبه کنیم. حضرت فرمودند: غسل کرده، وضو گرفته و چهار رکعت نماز بجا آورید. در هر رکعت یک بار «فاتحه الکتاب»، سه بار«قل هو اللّه احد»و یک بار «معوذتین» (قل اعوذ برب الناس‏وقل اعوذ برب الفلق)بخوانید.

آنگاه هفتاد بار استغفار نموده و در پایان«لا حول و لا قوّه إلا باللّه»

بگویید. سپس بگویید:«یا عزیز یا غفّار اغفر لی ذنوبی و ذنوب جمیع المؤمنین و المؤمنات فإنّه لا یغفر الذّنوب إلا أنت»

(اى عزیز اى بخشاینده گناهان من و گناهان تمام مردان و زنان مؤمن را ببخش که جز تو کسى گناهان را نمى‏بخشد).

آنگاه فرمود: بنده‏اى از امت من چنین عملى را انجام نمى‏دهد، مگر این که از آسمان به او ندا مى‏رسد: بنده خدا عمل را از نو شروع کن که توبه تو قبول، و گناهانت بخشیده شد. فرشته دیگر از زیر عرش ندا مى‏کند: اى بنده مبارک باد بر تو و بر خانواده و خاندانت. منادى دیگرى صدا مى‏زند: در روز قیامت، دشمنانت را از تو راضى

مى‏نمایند. فرشته دیگرى ندا مى‏کند: اى بنده با ایمان از دنیا مى‏روى. دینت از تو گرفته نشده و قبر تو وسیع و نورانى خواهد شد. منادى دیگرى صدا مى‏زند: پدر و مادرت راضى مى‏شوند، گرچه خشمگین باشند، پدر و مادر، تو و خاندانت بخشیده شده و در دنیا و آخرت خوش رزق خواهى بود. جبرئیل ندا مى‏کند: من با فرشته مرگ پیش تو آمده و به او دستور مى‏دهم که با تو خوش رفتار بوده، بخاطر مرگ آسیبى به تو نرسانیده و بنرمى روح را از بدنت خارج نماید.

عَنِ النَّبِیِّ صلی الله علیه و آله قَالَ :

مَنْ أَکَلَ لُقْمَهَ حَرَامٍ لَمْ تُقْبَلْ لَهُ صَلَاهٌ أَرْبَعِینَ لَیْلَهً وَ لَمْ تُسْتَجَبْ لَهُ دَعْوَهٌ أَرْبَعِینَ صَبَاحاً وَ کُلُّ لَحْمٍ یُنْبِتُهُ الْحَرَامُ فَالنَّارُ أَوْلَى بِهِ وَ إِنَّ اللُّقْمَهَ الْوَاحِدَهَ تُنْبِتُ اللَّحْم

پیغمبر صلى اللَّه علیه و آله می فرمایند:

 هر که یک لقمه حرام خورد چهل روز نمازش قبول نیست و چهل صباح دعایش اجابت نشود، هر گوشتى از حرام روید دوزخ را سزد، و یک لقمه هم گوشت رویاند

منبع: بحار الأنوار ، جلد‏۶۳، صفحه  ۳۱۵،  باب ۲ مدح الطعام الحلال و ذم الحرام

داستان :

عالمی مدتها بود در دعا حال نداشت و نیز لذت عبادت از او گرفته شده بود ,بسیار ناراحت بود .

تا اینکه شبی در خواب به او الهام شد:این ثمره خرمای حرام است

از خواب بیدار شد و یادش آمد روزی از مغازه ای خرما خریده است ,بعد از حساب کردن پول هنگام خروج از مغازه می بیند یکی از خرماها پوسیده که بدون اجازه صاحب مغازه آن را با خرمایی تازه عوض کرد  

این لقمه باعث می شود لذت عبادت از او گرفته و دعایش مستجاب نشود 

منبع : داستانها و حکایتها، نویسنده:سید مهدی شمس الدین، صفحه۹۸