سیره بزرگان

(به بهانه دهه مبارک فجر)

پروفسور محمد حسین هدی، اندیشمند مسلمان مقیم اتریش می گوید: 

«اگر بنا باشد تاریخی را برای احیای هویت دینی، در جهان معاصر، در نظر بگیریم، آن تاریخ ۱۹۷۹ میلادی است. یعنی مقارن با پیروزی انقلاب اسلامی ایران که خیزش عظیمی را برای تفکرات دینی در تمام ادیان به وجود آورده است. آخرین آمارها در مورد احیای تفکر دینی که در سال ۱۹۹۰ میلادی صورت پذیرفته نشان می دهد که تقریبا ۷۰ درصد مردم اروپا احساس دینداری می کنند. در تمام ادیان از هندوئیسم گرفته تا بودیسم و … انواع فرقه های مسیحیت همه از یک نوع بازگشت به تفکر دینی خبر می دهند و انقلاب اسلامی ایران موجب احیای تفکر دینی در جهان گشت».

منبع: کتاب عصر امام خمینی، صفحه ۵۹

(به بهانه دهه مبارک فجر)

محمد لنسل یکی از اندیشمندان بزرگ اتریشی [درباره امام خمینی (ره) و انقلاب] می گوید: 

«بی تردید انقلاب اسلامی امام خمینی (ره) نه تنها تصویر تازه ای از اسلام در اروپا ارائه کرد، بلکه حتی زندگی مذهبی غیرمسلمانان را هم دگرگون ساخت؛ به عبارت دیگر امروز حتی در اروپا نیز مذهبی بودن ارزش و معنای تازه ای یافته است. این عبارت را رئیس جمهور سابق اتریش در یک سخنرانی بیان کرد که انقلاب اسلامی به تمامی افراد مذهبی اعتبار و اتکاء به نفس تازه اس ارزانی داشت.»

منبع: کتاب عصر امام خمینی، صفحه ۷۲

(به بهانه دهه مبارک فجر)

«روبین وود زورث کاریس»، خبرنگار آمریکایی، در تشریح جریان ملاقات خود با امام خمینی (ره) در جماران در کتاب «زیباترین تجربه من» می نویسد: 

«زمانی که امام خمینی (ره) از در وارد می شد احساس کردم که از لابه لای آن گردبادی از نیروی معنوی وزیدن گرفت. گویا در ورای آن عبای قهوه ای، عمامه مشکی و ریش سفید روح زندگی جریان داشت؛ به طوری که همه بینندگان را محو تماشای خود کرد. در آن هنگام حس کردم که با حضور او همه ما کوچک شده ایم و گویا در سالن کسی جز او باقی نمانده است.

آری او بارقه ای از نور بود که در قلب و روح همه حضار رسوخ کرده بود. او تمام معیارهایی را که گمان می کردم می توانند مرا در تعریف و ارزیابی شخصیت و مقامش یاری کنند، در هم شکست. او با حضور خود آن قدر در ما تـأثیر گذارد که احساس کردم تمام روح و جسمم را فرا گرفته است.

… زمانی که بر روی صندلی خود نشست، احساس کردم که نیرویی از وجودش ساطع می شود؛ نیرویی بسان یک گردباد که اگر با دقت نگاه می کردی در می یافتی که نوعی آرامش مطلق در درون آن نهفته است. چرا که امام خمینی (ره) بسیار جدی و استوار و مسلط بود.

در عین حال او را آن چنان ساکت و آرام می یافتی که گویی نیرویی ثابت و استوار در درون او جریان دارد و البته این نیرو همان چیزی است که رژیم سابق ایران را به یک باره برچید. حال آیا چنین شخصیتی می تواند یک فرد عادی باشد؟ … من تاکنون هیچ یک از مردان بزرگ را برتر از این مرد و یا نظیر او ندیده ام.

… کمترین چیزی که می توانم بگویم این است که گویا او یکی از انبیای گذشته است و یا این که او موسای اسلام است و آمده تا فرعون کافر را از سرزمین خود براند.»

منبع: کتاب عصر امام خمینی، صفحه ۲۷

(به بهانه دهه مبارک فجر)

پروفسور مولانا رئیس و بنیانگذار بخش ارتباطات بین المللی دانشگاه واشنگتن دی سی بیان می کنند:

«به عقیده من هیچ صدایی در قرن بیستم مثل صدای امام (ره) جهان را به لرزه درنیاوردو حضرت امام پس از جنگ جهانی اولین شخصیتی بود که به صورت جهانی طلسم سکوت را در مقابل طاغوت و ظلم شکست. اگر این طلسم شکسته نشده بود امروز شوروی زنده بود. اخیرا که پس از بیست سال نگاهی که برای شرکت در کنفرانس بزرگ جهانی در همین رشته در دانشگاهی در آلمان شرقی رفته بودم برای اولین بار در عمر ۴۳ انجمن علوم ارتباطات، آنجا اعضای انجمن جلسه اصلی خودشان را در کلیسا تشکیل دادند، در این کلیسا کشیکی برای ما سخنرانی کرد که به قول خودش انقلاب آلمان شرقی را به شیوه حضرت امام (ره) هدایت کرده بود.

واقعا جالب است که مارکسیسم ها، لیبرالیسم ها و همه ایسم ها که هرگز حاضر نبودند به مسجد و معبد بروند، انقلاب اسلامی ایران آنها را وادار کرده بود که به کلیسا بروند».

منبع: کتاب عصر امام خمینی، صفحه ۷۰

(به بهانه دهه مبارک فجر)

نشریه آمریکایی تایم در شماره ۷ آوریل ۱۹۸۰ خود می نویسد：

«انقلابی ساکت در تفکر و استدلال در حال وقوع است و خدا دارد بر می گردد».

دنیایی که به سمت بی خدایی مطلق پیش می رفت، به وسیله انقلاب تغییر کرد.

در تأیید این حقیقت، نظر یکی از اندیشمندان به نام آقای دکتر گلشنی در سال ۷۶ را می خوانیم:

«شما اگر وضعیت بیست سال پیش اروپا، آمریکا را با حالا مقایسه کنید (می بینید) اصلا قابل قیاس نمی باشد. حتی هفت هشت سال پیش را که من با حالا مقایسه می کنم تفاوت بسیار است».

ایشان اضافه می کنند:

«چند سال قبل برای سمینار (تعبیر فیزیکی نسبیت) در لندن بودم بحث کیهانشناسی مطرح بود. یک فیزیکدان فیلسوف بلژیکی در ضمن اینکه داشت راجع به یک مدل کیهانشناسی صحبت می کرد اسمی از خدا آورد که یک فیزیکدان آمریکایی (از دانشگاه آکسفورد) گفت: در کنفرانس فیزیک جایی برای آوردن اسم خدا نیست! این را من خودم شاهد بودم.

اما الان وضعیت آنچنان تغییر کرده است که:

چهار سال پیش انجمن آمریکایی پیشرفت علم که بزرگ ترین انجمن علمی آمریکاست و بسیاری از شخصیت های برجسته علمی آمریکا عضو آن هستند سمینار دوره اش را برگزار کرد.

در آن سمینار کاری که برای اولین بار کرده بودند این بود که غیر از جلسه های موازی که معمولا در رابطه با کنفرانس ها می گذارند، یکی دو جلسه هم درباره «رابطه علم و دین» قرار داده بودند. این جلسات آن چنان شلوغ بود که بقیه جلسات سمینار را تحت شعاع قرار داده بود و سر و صدای اولیای سمینار را در آورد. یعنی وضعیت این چنین تغییر کرده است. یک وقتی اسم دین را آوردن در محیط های علمی و آموزشی و غیره خلاف مد بود. اما الان این طور نمی باشد».

ایشان همچنین اضافه می کنند که:

«بنده در سال ۹۸ در کنفرانسی بودم که در آن، دو نفر از بزرگان کیهان شناسی جهان صریحا به من گفتند که در تحقیقات سال های اخیرشان به این نتیجه رسیده اند که علم، خودکفا نیست و باید برای پاسخ بسیاری از سوالات به خدا روی آورد».

منبع: کتاب عصر امام خمینی، صفحه ۱۰۳

تمام این کتاب درباره نظرات دانشمندان غربی و شرقی درباره خدمت حضرت امام خمینی (ره) و انقلاب اسلامی به دین داری مردم دنیاست.

(به بهانه دهه مبارک فجر)

یکی از مباحثی که در مورد انقلاب اسلامی مظلوم واقع شده تاثیر انقلاب اسلامی و نقش امام در دین دار شدن مردم جهان است. 

کتابی به نام «عصر امام خمینی» در این زمینه هست که نظرات اندیشمندان بزرگ غربی درباره نقش حضرت امام (ره) و انقلاب اسلامی در دین دار شدن مردم را جمع آوری کرده است.

در این کتاب آمده است:

پروفسور عبدالعزیز ساشاد نیا –مشاور وزارت دفاع آمریکا در امور خاورمیانه- که استاد دانشگاه ویرجینیای آمریکا است این جمله را بیان می کند: «تا زمان پیروزی انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی (ره) هیچ کس در آمریکا توجهی به دین نداشت اما بعد از آن یکباره رهبران دینی، حتی رهبران مسیحی و یهودی قوت گرفتند و از نیروی دین باخبر شدند. امروز ۹۰% آمریکایی ها معتقد به وجود خدا هستند و معتقدند که دین نقش بزرگی در زندگی بشر ایفا می کند.

در حال حاضر در آمریکا کلاس های ادیان شناسی شلوغ ترین کلاس هاست و تنها در دانشگاه ویرجینیا که من به تدریس دین شناسی مشغول هستم ۱۲۸ نفر به تدریس دین شناسی مشغول هستند.

با وجود اینکه دانشگاه ویرجینیا دولتی است و بر اساس قوانین آمریکا در مراکز دولتی باید سیاست و دیانت از هم جدا باشند، دانشجویان استقبال زیادی از کلاس های دینی به عمل می آورند که نشان دهنده ی تلاش جوانان جامعه‌ی آمریکا برای گرایش به دین است».

منبع: عصر امام خمینی، نوشته میراحمد رضا حاجتی، صفحه ۷۳

شخصی خدمت امام صادق علیه السلام آمد و استخاره کرد، استخاره بد آمد، ولی او آن را نادیده گرفت و به مسافرت تجارتی رفت، و اتفاقاً به او خوش گذشت و سود فراوانی هم برد.

وقتی بازگشت خدمت امام رفت و گفت: یادتان هست که استخاره برایم کردید و بد آمد؟ اما من آن را ندیده گرفتم و سود هم بردم.

حضرت فرمود: یادت هست در فلان منزل خسته بودی نماز مغرب و عشاء را خواندی، شام خوردی و خوابیدی، و هنگامی که بیدار شدی آفتاب صبح زده بود، و نماز صبح تو قضا شد؟

عرض کرد: آری، یا بن رسول الله.

فرمود: اگر خدا دنیا و هر چه در آن است را به تو داده بود جبران آن خسارت معنوی نمی شود.

منبع: جهاد با نفس، جلد ۱ صفحه ۶۶

همچنین مرحوم آیت الله حاج شیخ حسنعلی اصفهانی (معروف به نخودکی) در وصیت خود به فرزندش می گوید:

«اگر آدمی چهل روز به ریاضت و عبادت بپردازد ولی یک بار نماز صبح از او فوت شود، نتیجه آن چهل روز عبادت بی ارزش (نابود) خواهد شد».

(به مناسبت درگذشت آیت الله خسروشاهی)

آیت الله خسروشاهی یکی از علمای بسیار بزرگ و از شاگردان حضرت امام (ره) و علامه طباطبایی بودند.

ایشان درباره نظر آیت‌الله خویی درباره انقلاب اسلامی و قیام امام خمینی (ره) می‌گوید:

«در ابتدای انقلاب به نجف اشرف مشرف شدیم. به خاطر اینکه مرحوم حجت‌الاسلام وثوق تهرانی (باجناق حقیر) شاگرد مرحوم آیت‌الله العظمی خوئی بود به صرف ناهار خدمت ایشان دعوت شدیم. بنده خواستم از برکات انقلاب اسلامی و پلیدی‌های رژیم پهلوی آنچه می دانم معروض دارم». ایشان فرمودند: «در بعضی از اخبار آمده است که شخصی قبل از قیام حضرت مهدی عجل‌الله تعالی فرجه قیام کرده و راه را برای ظهور آن حضرت آماده می‌سازد و من فکر می‌کنم آن شخص همین آقای خمینی باشد.»

[منبع: سایت مرکز اسناد انقلاب اسلامی، کد مطلب: ۶۴۳۷۳]

(به بهانه ی ۲۷ دی سالروز شهادت حجه الاسلام سید مجتبی نواب صفوی)

داستانک:

شهید نواب روزی به دیدار علامه امینی رفتند. علامه امینی به ایشان گفتند: «من حیفم می‌آید از شما، ایران نمانید، شما را می‌کشند. بیایید برویم نجف درس بخوانید. با استعدادی که دارید پیشرفت می‌کنید، مرجع می‌شوید، آن وقت اقدام کنید. هزینه رفتن شما به نجف با من».

نواب‌صفوی نگاهی به علامه‌امینی انداخت و مکث کرد و بعد گفت: «اسلام سرباز و درسخوان دارد، سگ [نگهبان] ندارد…  من و برادرانم می‌خواهیم سگ اسلام باشیم …» علامه امینی چشم‌هایش پر از اشک شد، سرش را انداخت پایین و از اتاق بیرون رفت.

نواب صفوی شخصیت مبارزی بود که با اقتدار در برابر ظالمان ایستاد.

چهارمین مورد از موارد موفقیت بزرگان، الگوی مناسب است.

مثلا خیاط ها بخواهند لباسی را از صفر برش بزنند و بدوزند، کارشان خیلی سخت است اما وقتی الگو دارند کارشان خیلی راحت می شود. ما هم اگر الگوی مناسب داشته باشیم کارمان راحت می شود.

ببینیم پیشوایان، بزرگان و شهدا چطور بودند، ما هم در همان مسیر باشیم.

خداوند در قرآن بیان می فرماید: «واذکر فی الکتاب مریم»، «واذکر فی الکتاب اسماعیل»،«واذکر فی الکتاب ابراهیم»،«واذکر فی الکتاب ادریس»؛ پیامبر اینها را یاد کن. اینها باید الگو شوند.

 الگوهای امروزه ما ائمه، پیامبران، علما و شهدا هستند.

مثلا انسان می خواهد ازدواج کند، شب دامادی اش چه کسی را الگوی خودش قرار دهد؟ چه کسی بهتر از شهید ردانی پور.

داستانک:

شهید مصطفی ردانی پور، شب دامادی یک کارت دعوت به حرم حضرت معصومه(علیه‌السلام) انداخت و یکی را به مشهد فرستاد. به حضرت زهرا(سلام‌اللله علیها) گفت: خانم ما نمی دانیم قبر شما کجاست، از ما قبول کنید. شب در خواب حضرت زهرا(سلام‌الله علیها) را می بیندT می گوید: کارت به دستتان رسید؟ حضرت می گویند: بله رسید. شهید می گویند: دامادی ما می آیید؟ حضرت می فرمایند: بله می آییم.

خیلی از مردم دوست دارند بدانند رمز موفقیت بزرگان، چه در امور دنیایی و چه در امور اخروی، در چه چیزی بوده است؟

زمانی که حضرت علی علیه السلام توسط ابن ملجم ملعون ضربت خورد در آخرین وصایای خود می آورند:

«أُوصِیکُمَا وَ جَمِیعَ وَلَدِی وَ أَهْلِی وَ مَنْ بَلَغَهُ کِتَابِی بِتَقْوَى اللَّهِ وَ نَظْمِ أَمْرِکُم‏».

شما دو تن (حسن و حسین) و همه فرزندانم و کسانم و آن را که نامه من به آنان می رسد، سفارش مى‏کنم به ترس از خدا و نظم در کارها…

(منبع : نهج البلاغه نامه ۴۷)

یکی از مواردی که دین مبین اسلام به آن سفارش موکد دارد نظم است. ما باید اهل نظم و انضباط باشیم.

داستانک:

یکی از بزرگان از قول حاج احمد آقا خمینی، برای من تعریف کرد که:

روزی دیدم امام با قاشق، غذا را جابه جا می کنند و از جلوی ظرف به عقب ظرف و از عقب ظرف به جلوی ظرف می ریزند.

از ایشان دلیل این کار را سوال کردم، فرمودند:

پزشک به من گفته باید قرص را وسط غذا بخوری و من دارم  وسط غذا را مشخص می کنم تا دقیقا قرص را وسط غذا بخورم، نه زودتر و نه دیرتر.

در کتاب «آیینه نظم» خاطراتی در مورد نظم امام خمینی (ره) آمده است.

راهی که دیروز برای حضور قلب در نماز گفته شد -که انسان کمتر صحبت کند- راهی طولانی مدت است. مدتی باید انسان با نفسش کلنجار برود.

اما برای حضور قلب آنی که انسان در کوتاه مدت بخشی از نماز را حضور قلب داشته باشد، آیت‌الله بهجت دستورالعملی می فرمایند: «هرجای نماز که متوجه شدید دارید نماز می خوانید، همانجا بنا بگذارید حضور قلب داشته باشید».

مثلا در ذکر رکوع، سجده یا تشهد. کم کم از چند ثانیه شروع می شود.

در فرازی از دعای «مکارم الاخلاق» از حضرت زهرا (سلام الله علیها) آمده است: «اللهم اوصلنی الیک من اقرب الطرق الیک و اسهلها علی»، خدایا سریع ترین راه و آسان ترین راهی که من را به تو می رساند را نشانم بده.

به نظر شما سریع ترین و راحت ترین راه کدام است؟ علمای اخلاق می فرمایند: «همنشینی با ابرار»، همنشینی با آدم های خوب سریع ترین راه و آسان ترین راهی است که انسان را به هدفش می رساند.

حاج آقای فرهمند پور عارفی بودند که خاطرات ایشان در کتاب «دلباخته» آمده است می گویند: «اگر من به جایی رسیدم فقط از همنشینی با خوب ها بود».

آدمی وقتی با خوب ها نشست و برخاست می کند دلش جلا پیدا می کند. خیلی راحت تر می تواند کارهای خوب را انجام بدهد. اما کسی که با انسان های بد همنشینی کرد معلوم نیست عاقبتش چه شود.

داستانک

نجاشی از یاران حضرت علی (علیه السلام) و شاعر ایشان بودند که در ماه رمضان برای نماز ظهر به سمت مسجد می رفت. یکی از دوستان ناباب اش او را دید و گفت کجا می روی؟ نجاشی گفت: برای نماز به مسجد می‌روم، گفت: زود است به خانه من بیا! سرانجام نجاشی به داخل خانه رفت و کار به آنجا رسید که با وجود اینکه روزه بود اما با وسوسه دوستش شراب خورد و به خیابان و به عربده کشی آمد! حضرت علی (علیه السلام) هم نجاشی را حد زد و او به معاویه پناهنده شد.

مثل روشنفکران امروزی که می‌گویند این حکومت قدر ما را نمی‌داند و به اروپا و … پناهنده می‌شوند.

خیلی مراقب رفیقمان باشیم.

امام حسن عسکری علیه السلام فرمودند:
الإشْاکُ فِی النّاسِ اَخفی مِنْ دَبیبِ النَّملِ عَلیَ المَسْحِ الاَسودِ فی اللّیلَه المُظلِمَهِ؛
شرک وزی (و ریا) در مردم، پنهان تر است از جنبیدن و حرکت مورچه بر روی سنگ سیاه در شب تاریک.
[بحار الأنوار (ط – بیروت)، ج‏۷۵، ص: ۳۷۱]

یکی از مهم ترین مصادیق شرک خفی، ریا است. یعنی انسان کاری را انجام می دهد، تا مردم ببینند. مثلا منبر می رود برای اینکه مردم ببینند یا روضه می رود یا مجلس برگزار می کند و … .

داستانک:

یکی از شاگردان محدث قمی نقل می کند که: از همان اوقات که به تحصیل مقدمات اشتغال داشتم نام محدث قمی را در محضر مبارک پدر بزرگوارم زیاد و توأم با تجلیل می شنیدم. وقتی که برای تحصیل به مشهد مشرف شدم زیارت ایشان را بسیار مغتنم می شمردم. چند سالی که با این دانشمند با ایمان معاشرت داشتم و از نزدیک به مراتب علم و عمل و پارسایی و پرهیزکاری ایشان آشنا شدم، روز به روز بر ارادتم می افزود.
در یکی از ماه های رمضان با چند تن از دوستان از ایشان خواهش کردیم که در مسجد گوهرشاد اقامه جماعت را بر معتقدان و علاقمندان منت نهند. با اصرار و پافشاری، این خواهش پذیرفته شد و وی چند روز نماز ظهر و عصر را در یکی از شبستان های آنجا اقامه کرد و بر جمعیت این جماعت روز به روز افزوده می شد. هنوز دو روز نشده بود که اشخاص زیادی اطلاع یافتند و جمعیت فوق العاده شد. روزی پس از اتمام نماز ظهر، به من که نزدیک ایشان بودم گفتند: « من امروز نمی توانم نماز عصر بخوانم». رفتند و دیگر آن سال برای نماز جماعت نیامدند.
در موقع ملاقات و سؤال از علت ترک نماز جماعت گفتند: «حقیقت این است که در رکوع رکعت چهارم متوجه شدم که صدای اقتداکنندگان که پشت سر من می گویند: «یا الله، یا الله، ان الله مع الصابرین» از محلی بسیار دور به گوش می رسد و متوجه زیادی جمعیت شدم و در من شادی و فرحی تولید شد و خلاصه خوشم آمد که جمعیت این اندازه زیاد است! بنابراین، من برای امامت اهلیت ندارم.» [منبع: مفاخر اسلام، ج ۱۱، ص ۳۶۰]

 باید یک ریاسنج برای خودمان داشته باشیم.

مرحوم فیض کاشانی می گوید: «ببینید در کاری که انجام می دهید، اگر کسی بود که بهتر از شما آن کار را انجام می داد، شما ناراحت می شوید یا نه؟» اگر ناراحت می شوید معلوم است برای خدا کار انجام نمی دهید.

داستانک:

یکی از علما برای نماز به مسجدی رفتند. مردم اصرار کردند که ایشان به منبر بروند و برای آنها صحبت کنند. ایشان قبول نمی کردند و عذر می آوردند. اما مردم مدام اصرار می کردند. بالأخره با سلام و صلوات ایشان را به بالای منبر دعوت کردند.

ایشان که بالای منبر رفتند صحبت خود را اینگونه آغاز کردند:

«ای مردم، فقط یک جمله به شما عرض کنم: خدا لعنت کند کسی را که بدون مطالعه منبر برود.»

و سپس از منبر پایین آمدند.