عَنِ النَّبِیِّ ص قَالَ:
تَرْکُ الْغِیبَهِ أَحَبُّ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ عَشَرَهِ آلَافِ رَکْعَهٍ تَطَوُّعاً. [بحار الأنوار ؛ ج۷۲، ص: ۲۶۱]
از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) روایت شده است:
ترک غیبت در پیشگاه خداوند بهتر است از ده هزار رکعت نماز نافله
و در روایت دیگری از ایشان آمده است :
هر کس در مجلسی بشنود که از برادرش غیبت می شود و آن را رد کند، خداوند هزار باب بدی در دنیا و آخرت از او دفع می کند [وسائل الشیعه، ج۱۲، ص: ۲۸۲]
داستانک:
جناب حاج آقای ناجی در اصفهان فرمودند:
مرحوم «آیت الله ارباب» دو سه سال آخر عمرش نابینا شد، ایشان مدارج علمیش خیلی بالا بود و متون را از حفظ بود. یک روز از ایشان پرسیدند که آقا شما پس از این همه عمر آیا ادعایی هم دارید یا نه؟
این مرد بزرگوار فرموده بودند: من در مسائل علمی ادعایی ندارم، ولی در مسائل شخصی خودم فقط دو ادعا دارم.
یکی اینکه به عمرم غیبت نشنیدم و غیبت هم نگفتم.
دوم: در طول عمرم چشمم به نامحرم نیفتاد و کسی را هم ندیدم. از ایشان گفته بودند که ایشان فرموده بودند: برادرم با همسرش چهل سال منزل ما بودند، در این چهل سال یک بار همسر برادرم را هم ندیدم. [نرم افزار هدایت در حکایت به نقل از کتاب داستانهایی از مردان خدا نوشته میرخلف زاده]