بایگانی برچسب: امام حسین

مهم ترین عاملی که سبب می شود انسان در مقابل امام حسین علیه‌السلام، یا امام زمانش قرار بگیرد، دلبستگی و وابستگی به دنیا است.

هر کس وابسته به دنیا بود نتوانست در رکاب امام حسین علیه‌السلام قرار بگیرد.

پس ما دلبسته چه باشیم؟

دلبسته هر چیزی که خدایی است. مثل دلبسته امام علیه‌السلام،

ما اگر دلبسته امام حسین علیه‌السلام یا وجود نازنین بقیه الله علیه‌السلام باشیم آن موقع در رکاب این بزرگواران خواهیم بود. باید همه چیزمان امام زمانی بشود تمام غصه هایمان، تمام دعایمان، تمام دغدغه مان …

همه چیز بر محور امام حسین علیه‌السلام و وجود نازنین بقیه الله علیه‌السلام باشد.

دنبال این که چه کنیم روزی خودمان، مال خودمان و … این چیزها خودمان نیست همه اش امام زمان علیه‌السلام است.

باید مثل عبدالکریم کفاش باشیم؛

داستانک:

عبدالکریم کفاش ؛ پیرمرد کفاشی بود که وجود نازنین بقیه الله هر هفته به مغازه او می آمدند.

روزی از او سوال کردند که اگر یک هفته نیایم چه می کنی؟ عرضه داشت: آقا قطعا دق می کنم .

آقا فرمودند: اگر غیر از این بود نمی آمدم.

علاقه به امام زمان علیه‌السلام باید اینطور باشد آن موقع می بینیم تمام زندگی مان بر این محور قرار می گیرد.

پس دلبسته دنیا نبودن و دلبسته هر چیزی که خدایی هست بودن رمز بودن با امام معصوم علیه‌السلام است.

سید الشهداء (علیه السلام) در سخت ترین شرایط و در حین جنگ، نماز را در اول وقت اقامه کرده و هیچ چیز نتوانست مانع نماز اول وقت ایشان شود، نفرمود اول جنگ و بعد نماز؛ او این درس را از پدر بزرگوارش على (علیه السلام) آموخت.

امام حسین (علیه السلام)  در ظهر عاشورا ۲ رکعت نماز خواند که این دو رکعت نکات زیادی دارد

۱٫امام می توانست در خیمه رود و نماز بخواند، اما نرفت

۲٫ می توانست فرادا نماز بخواند و نخواند

۳٫ می توانست نماز را به وقت دیگری موکول کند که نکرد

۴٫ چرا امام برای آب درخواست نکرد ، اما برای نماز درخواست توقف جنگ را داد

و صدها چرای دیگر

نماز ظهر عاشورا شاید ۲ دقیقه بیشتر طول نکشید و بیش از ۳۴ بند بیشتر نداشت (۷ آیه حمد و ۵ آیه توحید که در۲ رکعت می شود ۲۴ آیه + ۲ رکوع و ۴ سجده و ۳ بند در تشهد و سلام آخر )

به گواهی تاریخ هنگام اقامه نماز در ظهر عاشورا که ۳۴ جمله بیشتر نداشت ۳۰ تیر به سوی امام حسین (علیه السلام) پرتاب شد یعنی تقریباً در برابر هر کلمه ای یک تیر

این یعنی اقامه نماز؛  و ما،در زیارتنامه امام مى‏گوییم: «أَشْهَدُ أَنَّکَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلَاهَ» شهادت مى‏دهیم که تو اقامه گر  نماز بودى.

حال آیا ما هم اهل اقامه ی نماز هستیم؟

کسانی که اهل نماز نیستند یا اهل اقامه ی آن ؛ جواب امام حسین(علیه السلام)  را چه می دهند؟

(به بهانه میلاد امام حسین علیه السلام )

قال اباعبدالله الحسین علیه السلام:

یاهذا کفّ عن الغیبه فإنها أدام کلاب النّار

شخصی نزد امام حسین  از کسی غیبت کرد، امام فرمود:

 ای فلانی دست از غیبت بردار زیرا غیبت نان و خورش سگهای دوزخ است.

منبع :

تحف العقول، صفحه  ۱۷۷

یکی از انواع غیبت ، غیبت با دعا کردن است

به عنوان مثال :

از ما می پرسند فلان دوستت چطور است ؟

می گوییم : خدا به همه ی ما اخلاق خوبی عنایت کند ( یعنی دوستمان اخلاقش خوب نیست)

یا می گوییم: خدا بچه های ما را از دام اعتیاد نجات دهد ( یعنی بچه ی او معتاد است)

یا می گوییم : خدا همسر سازگاری به همه  عنایت کند ( یعنی همسر او سازگار نیست )

و

.

.

.

لطیفه :

فردی که یک چشمش نابینا بود به امام جماعت مسجدی توهین می کند

چند وقت بعد امام جماعت پس از سخنرانی ، در دعایش می گوید :

” خدایا چشمِ دیگرِ انسانهایِ گمراه، را هم کور کن “

( به بهانه آغاز محرم )

اگر کسی در زندگی سنت خوبی را پایه گذاری کند ؛ تا زمانی که آن سنت به پا باشد برایش ثواب می نویسند

 و عکس آن نیز وجود دارد که اگر شخصی سنت بدی را بگذارد تا زمانی که آن سنت ادامه دارد برایش گناه می نویسند

حال مشکل اینجاست که برخی سنت بدی را پایه گذاری می کنند و فکر می کنند کار خوبی است

مثال :

برخی برای امام حسین روضه برپا می کنند و در آن انواع تجملات را به کار می برند . یا چند سالی است که مرسوم شده که هر شب شام بدهند ؛ فکر می کنم این کار آن اخلاص و سادگی روضه ی ابا عبدالله را بر هم بزند .

والله اعلم