(به مناسبت ۲۵ آبان سالروز ارتحال علامه طباطبایی)
شاگرد برجستهی علامه طباطبایی، استاد ابراهیم امینی در مورد عکس العمل معظّم له در فوت همسرش چنین میگوید: «در فوت همسرش، برخلاف انتظار ما بسیار اشک میریخت و محزون و متأثر بود.
.
روزی به ایشان عرض کردم: «ما صبر و بردباری و تحمل مصائب را باید از شما بیاموزیم. چرا این چنین متأثر هستید؟»
.
در جواب فرمود: «آقای امینی، مرگ حق است. همه باید بمیریم. من برای مرگ همسرم گریه نمیکنم. گریهی من از صفا و کدبانوگری و محبتهای خانم است […]. در طول مدت زندگی ما، هیچگاه نشد که خانم کاری بکند که من حداقل در دلم بگویم کاش این کار را نمیکرد یا کاری را ترک کند که من بگویم کاش این عمل را انجام داده بود».
این همسر هست که کار را بهجایی میرساند که کسی مثل علامه طباطبایی ظهور کند. این اهمیت یک همسر خوب را نشان میدهد.