وَ أَوْحَى اللَّهُ إِلَى مُوسَى علیه السلام :
مَنْ مَاتَ تَائِباً عَنِ الْغِیبَهِ فَهُوَ آخِرُ مَنْ یَدْخُلُ إِلَى الْجَنَّهِ وَ مَنْ مَاتَ مُصِرّاً عَلَیْهَا فَهُوَ أَوَّلُ مَنْ یَدْخُلُ النَّار
از سوى خدا به موسى وحى شد:
هر غیبت کننده اى که با توبه از دنیا برود، آخرین کسى است که به بهشت وارد مىشود و هر غیبت کننده اى که بر آن اصرار داشته باشد، و با این حال از دنیا برود و توبه نکند، اوّلین کسى است که داخل دوزخ مىگردد
منبع : إرشاد القلوب إلى الصواب ، جلد۱ ؛صفحه ۱۱۶
یکی از انواع غیبت ، غیبت با دعا کردن است
به عنوان مثال :
از ما می پرسند فلان دوستت چطور است ؟
می گوییم : خدا به همه ی ما اخلاق خوبی عنایت کند ( یعنی دوستمان اخلاقش خوب نیست)
یا می گوییم: خدا بچه های ما را از دام اعتیاد نجات دهد ( یعنی بچه ی او معتاد است)
یا می گوییم : خدا همسر سازگاری به همه عنایت کند ( یعنی همسر او سازگار نیست )
و . . .
لطیفه :
فردی که یک چشمش نابینا بود به امام جماعت مسجدی توهین می کند
چند وقت بعد امام جماعت پس از سخنرانی ، در دعایش می گوید :
” خدایا چشمِ دیگرِ انسانهایِ گمراه، را هم کور کن “
جهت دانلود این مطلب به صورت منظم جهت نصب در تابلوی اعلانات اینجا را کلیک نمایید