خانه / بایگانی برچسب: ايران و ايرانيان در روايات

بایگانی برچسب: ايران و ايرانيان در روايات

فرازی از وصیتنامه امام خمینی (۳)

EN-US

 

( به بهانه سالروز ارتحال حضرت امام خمینی رحمه الله علیه )

فرازی از وصیت نامه امام

من با جرأت مدعى هستم که ملت ایران و توده میلیونى آن در عصر حاضر بهتر از ملت حجاز در عهد رسول الله- صلى الله علیه و آله- و کوفه و عراق در عهد امیرالمؤمنین و حسین بن على- صلوات الله و سلامه علیهما- مى‏باشند. … در صورتى که [مردم ما ] نه در محضر مبارک رسول اکرم- صلى الله علیه و آله و سلم- هستند، و نه در محضر امام معصوم- صلوات الله علیه. … و ما همه مفتخریم که در چنین عصرى و در پیشگاه چنین ملتى مى‏باشیم

منبع:صحیفه امام ،جلد  ‏۲۱، صفحه : ۴۱۱

حال بیاییم این فراز را بر روایات عرضه کنیم! و ببینیم آیا این حرف مبنای روایی هم دارد؟

قال رسول الله صلى الله علیه و سلم: أی الخلق أعجب إلیکم إیمانا؟ قالوا: الملائکه، قال و ما لهم لا یؤمنون و هم عند ربهم؟ قالوا: فالنبیون قال و ما لهم لا یؤمنون و الوحی ینزل علیهم؟قالوا: فنحن قال: و ما لکم لا تؤمنون و أنا بین أظهرکم؟ قال: فقال رسول الله صلى الله علیه و سلم: إن أعجب الخلق إلیّ إیمانا لقوم یکونون بعدکم یجدون صحفا فیها کتاب یؤمنون بما فیها.

پیامبر از اصحاب سوال فرمود :کدامیک از مؤمنان ایمانشان شگفت‏انگیزتر است؟

گفتند: فرشتگان، فرمود: چه جاى تعجب است ، در حالی که آنها در جوار قرب خداوندند

گفتند: پس انبیاء، فرمود: با اینکه وحى بر آنها نازل مى‏شود چگونه ایمان نیاورند؟

 گفتند: پس خود ما! فرمود: چه جاى تعجب که شما ایمان بیاورید در حالى که من در میان شما هستم؟

(اینجا بود که همه ساکت ماندند) آنگاه پیامبر فرمودند:

ولى از همه اعجاب‏انگیزتر قومى هستند که بعد از شما مى‏آیند و تنها اوراقى را در برابر خود مى‏بینند و به آنچه در آن است ایمان مى‏آورند”.

منبع :میزان الحکمه ،جلد ۱،صفحه :۴۰۴   و تفسیر نمونه ،جلد ‏۲۳،صفحه :۳۱۷

 

جهت دانلود این مطلب به صورت منظم جهت نصب در تابلوی اعلانات اینجا را کلیک نمایید

 

فرازی از وصیتنامه امام خمینی (۱)

 

( به بهانه سالروز ارتحال حضرت امام خمینی رحمه الله علیه )

فرازی از وصیت نامه امام

من با جرأت مدعى هستم که ملت ایران و توده میلیونى آن در عصر حاضر بهتر از ملت حجاز در عهد رسول الله- صلى الله علیه و آله- و کوفه و عراق در عهد امیرالمؤمنین و حسین بن على- صلوات الله و سلامه علیهما- مى‏باشند. … در صورتى که [مردم ما ] نه در محضر مبارک رسول اکرم- صلى الله علیه و آله و سلم- هستند، و نه در محضر امام معصوم- صلوات الله علیه. … و ما همه مفتخریم که در چنین عصرى و در پیشگاه چنین ملتى مى‏باشیم

منبع:صحیفه امام ،جلد  ‏۲۱، صفحه : ۴۱۱

 

این جمله ، جمله ی کوچکی نیست . آیا امام اهل مبالغه بودند؟ و یا در نوشته های خود دقت نمی کردند؟و یا اینگونه حرفها و تمثیلات طبیعی است؟ و یا واقعا همین طور است؟

اگر بخواهیم به دقت امام در گفتار و نوشتارشان پی ببریم ، داستانها و خاطرات زیادی در این رابطه وجود دارد، که به یک مورد آن اشاره می شود.  

داستانک:

دختر امام می گوید :

یک روز ایشان پیامی خطاب به بسیجیان نوشته بودند و آن را برای پخش به رادیو و تلوزیون فرستاده بودند.

ناگهان خواستند که پیام را قبل از پخش بازگردانند.

[بعد از آنکه نامه بازگردانده شد] من دیدم که واژه را تغییر دادند و گفتند:

“در پیام چنین نوشته بودم: من با تمام همّم به شما دعا می کنم، لذا آن را به بیشترین همّم تبدیل کردم . این جمله دقیق تر است”.

منبع :کتاب سیره ی آفتاب صفحه ۹۲

 

جهت دانلود این مطلب به صورت منظم جهت نصب در تابلوی اعلانات اینجا را کلیک نمایید

 

**منبرک**