در زمان حضرت امام هادی علیه السلام شخصی از یکی از شهرهای دور به امام علیه السلام نامه‌ای نوشت که آقا من دور از شما هستم. گاهی حاجاتی دارم، مشکلاتی دارم، به هر حال چه کنم؟
حضرت در جواب ایشان نوشتند:
«إِنْ کَانَتْ لَکَ حَاجَهٌ فَحَرِّکْ شَفَتَیْک»
لبت را حرکت بده، حرف بزن، بگو. ما از شما دور نیستیم.
منبع: بحارالانوار/ ج۵۳/ ص۳۰۶
فردا روز جمعه است. آقا، ما از شما دور شده ایم. در خواستی از شما داریم. چطور باید از شما درخواست کنیم؟
لبهایمان را تکان بدهیم و بگوییم: «اللهم عجل لولیک الفرج…»
چرا برخی فکر می کنند هر چه کلمات قلمبه در صحبتهایشان به کار ببرند ؛ بهتر است در حالی که ارزش به این است که قابل فهم حرف بزنیم زیرا خداوند می فرماید :
وَ لَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ [القمر : ۱۷]
و این قرآن را آسان و قابل فهم فرستادیم
داستان:
شخصی از دست کسى عصبانى شد، خواست به او، این فحش را بدهد: لجن به ریشت!
او اینگونه فحش مىداد. مىگفت: «لجن در دست چپت، ماه رجب بعد از نماز! فتأمَّل؟»
شخص به فکر فرو میرفت سى چهل دقیقه که فکر می کرد، تازه می فهمید چه شده!
ماه رجب یک دعایى هست بعد از نماز که مردان ریششان را می گیرند، اگر در دست آدم لجن باشد، ریش آدم هم لجنى مىشود.
جهت دانلود این مطلب به صورت منظم جهت نصب در تابلوی اعلانات اینجا را کلیک نمایید
منبرک صحبتهاي كوتاه