قَالَ مُصَنِّفُ هَذَا الْکِتَابِ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ سَمِعْتُ شَیْخَنَا مُحَمَّدَ بْنَ الْحَسَنِ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ یَرْوِی أَنَّ الصَّادِقَ علیه السلام قَالَ
مَا زَالَ الزُّبَیْرُ مِنَّا أَهْلَ الْبَیْتِ حَتَّى أَدْرَکَ فَرْخُهُ فَنَهَاهُ عَنْ رَأْیِه
مصنف این کتاب (شیخ صدوق )مىگوید: از استادم محمد بن حسن شنیدم که از امام صادق (علیه السلام) روایت مىکرد که:
زبیر از خاندان ما بود تا اینکه جوجهاش بزرگ شد و او را از رأى خود برگردانید. (منظور از جوجه ی زبیر، پسرش عبد الله است.)
منبع: خصال-ترجمه جعفرى، جلد ۱، صفحه ۲۳۵
مقام زبیر در پیشگاه ائمه آنقدر بالاست که او را از اهل بیت می دانند
جالب اینجاست که ائمه ی بزرگوار فقط ۲ نفر را از اهل بیت دانسته اند
۱ . جناب سلمان فارسی
۲٫ جناب زبیر
جناب زبیر با آنهمه سابقه (که در نوشته ی قبل ذکر شد) مطابق این روایت به خاطر فرزندش عبدالله خط خود را از امام علی علیه السلام جدا کرد و در صف دشمنان حضرت در آمد
حتی هنگامی که زبیر قصد کناره گیری از جنگ را داشت ، مورد سرزنش فرزندش عبدالله واقع شد
آرشیو بزرگوارانی که نظر داده اند
با استعانت از حجه بن الحسن این منبرک روز سه شنبه پانزدهم فروردین ۱۳۹۱ در مسجد گفته شدبا ۱۷:۳۷ موضوع منبرکهای روایی | لینک ثابت