منبرک صحبتهاي كوتاه
(به بهانه شهادت امام سجاد علیه السلام)
عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ کَانَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ علیهما السلام یَقُولُ:
إِنَّ الْمَعْرِفَهَ بِکَمَالِ دِینِ الْمُسْلِمِ …وَ حِلْمُهُ …
امام صادق علیه السّلام فرمودند: على بن الحسین علیهما السّلام مىفرمود:
کمال دین مؤمن از چند چیز شناخته می شود که یکی از آنان حلیم بودن است
منبع : بحار الأنوار، جلد ۲، صفحه ۱۲۹
داستان ۱
نقل شده روزی نامه ای به دست خواجه نصیر الدین طوسی ؛ این عالم بزرگ رسید که با کلمات زشت از او بدگوئی شده بود، از جمله این سخن زشت را خطاب به او نوشته بودند یا کلب : ای سگ پسر سگ . خواجه نصیر، جواب آن نامه را با کمال متانت نوشت ، از جمله نوشت اینکه به من سگ گفته ای صحیح نیست ، زیرا سگ با چهار دست و پا راه می رود و ناخن های دراز دارد، ولی من قامت راست دارم و روی دو پا راه می روم و ناخون هایم پهن است ، ناطق هستم و خنده بر لب دارم ، پوست بدنم آشکار است ، ولی پوست بدن سگ به واسطه پشم بدنش پوشیده شده است ، بنابراین ، این نشانه ها بیانگر آن است که من با سگ فرق بسیار دارم به همین منوال بقیه ناسزاگوئی ها را پاسخ داد، بی آنکه یک کلمه زشتی به کار برد.
داستان ۲:
گویند که روزی شخصی در مدائن به سلمان فارسی که حاکم آنجا بود گفت :
ای سلمان ! ریش تو با ارزشتر است یا موی دم سگ من !!!
سلمان اندکی تأمل کرد و فرمود :
اگر ریش من از پل صراط رد شد ، ریش من و گرنه موی دم سگ تو !
جهت دانلود این مطلب به صورت منظم جهت نصب در تابلوی اعلانات اینجا را کلیک نمایید
