(به بهانه شهادت امام جواد علیه السلام)
وَ قَالَ الامام الجواد علیه السلام:
مَنْ أَصْغَى إِلَى نَاطِقٍ فَقَدْ عَبَدَهُ فَإِنْ کَانَ النَّاطِقُ عَنِ اللَّهِ فَقَدْ عَبَدَ اللَّهَ وَ إِنْ کَانَ النَّاطِقُ یَنْطِقُ عَنْ لِسَانِ إِبْلِیسَ فَقَدْ عَبَدَ إِبْلِیسَ.
امام جواد «علیه السلام»می فرمایند :
هر کس به سخن سخنرانى گوش دهد، او را پرستش کرده است. پس اگر او از خدا سخن بگوید خدا را پرستیده است، و اگر از زبان ابلیس سخن بگوید ابلیس را عبادت کرده است. [تحف العقول، صفحه: ۴۵۶]
یکی از مهمترین مصادیق گوش دادن به سخن ابلیس ، گوش دادن به خواننده و موسیقی و غناست که از گناهان کبیره و بسیار بسیار بزرگ است که پیامبر مکرم اسلام نیز در مذمت گوش دادن به غنا می فرمایند:الْغِنَاءُ رُقْیَهُ الزِّنَى؛ غنا، طلسم زناست [مستدرک الوسائل ؛ جلد۱۳ ؛ صفحه ۲۱۴؛حدیث ۱۵۱۵۴]
داستانک:
فردی به نام هارون بن مسلم از مسعود بن زیاد روایت نموده است که گفت: من در نزد امام صادق (علیه السلام) بودم؛ شخصی وارد شد و به حضرت گفت: پدر و مادرم فدای تو، در همسایگی ما اشخاصی زندگی میکنند که کنیزان آوازه خوان دارند، و اغلب در خانه شان بساط ساز و آواز برپاست. دستشویی خانهی ما نیز طوری قرار گرفته که صدای ساز و آواز آنها به گوش میرسد و چه بسیار میشود که من نشستن در دستشویی را طول میدهم تا آواز آنها را بشنوم. این عمل (از نظر شرعی) چه طور است؟
حضرت فرمود: این کار را مکن.
عرض کرد: به خدا قسم من هرگز به سراغ آنها نرفتهام و نمیروم، بلکه فقط صدای ایشان را میشنوم!
حضرت فرمود: مگر کلام خدا را نشنیدهای که میفرماید: «ان السمع و البصر و الفؤاد کل اولئک کان عنه مسئولاً»
یعنی همهی شما روزی دربارهی گوش و چشم و دل خود مورد بازخواست قرار خواهید گرفت و نسبت به آنچه شنیدهاید و دیدهاید و یا نسبت به آن دل بستهاید باید حساب پس دهید!
آن فرد گفت: به خدا سوگند مثل این که تاکنون این آیه را از کتاب خدا نشنیده بودم نه از عجم و نه از عرب.
به حضرت گفت انشاء الله من دیگر چنین عملی را تکرار نمیکنم و نسبت به گذشته هم استغفار میکنم.
امام فرمود: این کافی نیست برخیز و غسل کن و هر چه قدر میتوانی نماز بخوان چون تاکنون به گناه بزرگی اشتغال داشتهای و اگر با همین حال و بدون توبه میمردی وضع بسیار بدی داشتی.
خدا را شکر میکنم که متوجه شدی و از او درخواست میکنم که از هر بدی که از تو دیده صرف نظر کند. آری! خداوند فقط از کارهای زشت و قبیح کراهت دارد. پس تو نیز کارهای زشت و گناهان را برای اهلش بگذار چون هر چیزی در این عالم اهلی دارد. [وسائل الشیعه ؛ جلد ۳ ؛ صفحه ۳۳۱ ]
اولین انتشار: ۱۳ مهر ۱۳۹۲