از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) روایت شده که فرمود:
روزی جبرئیل امین برای ادای وحی به نزد من آمد.
هنوز تمامش را نخوانده بود که ناگهان آوازی سخت و صدایی هولناک به گوش رسید؛ به گونه ای که چهره فرشته وحی تغییر کرد.
پرسیدم این چه صدایی بود؟
گفت:ای پیامبر! خدای تبارک و تعالی در دوزخ چاهی قرار داده،سنگ سیاهی در آن انداختند،اکنون بعد از سیزده هزار سال آن سنگ به ته چاه رسید.
پرسیدم:آن چاه جایگاه چه کسانی است؟
گفت:
« جایگاه بی نمازان و شرابخواران» [اسرار الصلاه شیخ عبدالحسین تهرانی؛ صفحه : ۳۱]