مهم ترین عاملی که سبب می شود انسان در مقابل امام حسین علیهالسلام، یا امام زمانش قرار بگیرد، دلبستگی و وابستگی به دنیا است.
هر کس وابسته به دنیا بود نتوانست در رکاب امام حسین علیهالسلام قرار بگیرد.
پس ما دلبسته چه باشیم؟
دلبسته هر چیزی که خدایی است. مثل دلبسته امام علیهالسلام،
ما اگر دلبسته امام حسین علیهالسلام یا وجود نازنین بقیه الله علیهالسلام باشیم آن موقع در رکاب این بزرگواران خواهیم بود. باید همه چیزمان امام زمانی بشود تمام غصه هایمان، تمام دعایمان، تمام دغدغه مان …
همه چیز بر محور امام حسین علیهالسلام و وجود نازنین بقیه الله علیهالسلام باشد.
دنبال این که چه کنیم روزی خودمان، مال خودمان و … این چیزها خودمان نیست همه اش امام زمان علیهالسلام است.
باید مثل عبدالکریم کفاش باشیم؛
داستانک:
عبدالکریم کفاش ؛ پیرمرد کفاشی بود که وجود نازنین بقیه الله هر هفته به مغازه او می آمدند.
روزی از او سوال کردند که اگر یک هفته نیایم چه می کنی؟ عرضه داشت: آقا قطعا دق می کنم .
آقا فرمودند: اگر غیر از این بود نمی آمدم.
علاقه به امام زمان علیهالسلام باید اینطور باشد آن موقع می بینیم تمام زندگی مان بر این محور قرار می گیرد.
پس دلبسته دنیا نبودن و دلبسته هر چیزی که خدایی هست بودن رمز بودن با امام معصوم علیهالسلام است.