منبرک صحبتهاي كوتاه
عَنْ أَبِی بَصِیرٍ قَالَ: شَکَوْتُ إِلَى أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام الْوَسْوَاسَ فَقَالَ :
یَا أَبَا مُحَمَّدٍ اذْکُرْ تَقَطُّعَ أَوْصَالِکَ فِی قَبْرِکَ وَ رُجُوعَ أَحِبَّائِکَ عَنْکَ إِذَا دَفَنُوکَ فِی حُفْرَتِکَ وَ خُرُوجَ بَنَاتِ الْمَاءِ مِنْ مَنْخِرَیْکَ وَ أَکْلَ الدُّودِ لَحْمَکَ فَإِنَّ ذَلِکَ یُسَلِّی عَنْکَ مَا أَنْتَ فِیهِ قَالَ أَبُو بَصِیرٍ فَوَ اللَّهِ مَا ذَکَرْتُهُ إِلَّا سَلَّا عَنِّی مَا أَنَا فِیهِ مِنْ هَمِّ الدُّنْیَا.
از ابى بصیر روایت شده که گفت به حضرت صادق علیه السّلام از وسواس (یعنى همّ و غم دنیا) شکایت نمودم فرمود:
اى ابا محمد! [۳ چیز را به یاد آور ]
۱٫ بیاد آور جدا شدن مفصلهاى خود را در قبر
۲٫ مراجعت نمودن دوستانت از سر قبرت هنگامى که تو را در گودالت دفن نمودند
۳٫ بیرون آمدن کرمهاى کوچک از بینیت، و خوردن گوشتت توسط اینها
پس اینها (امورى است که) تو را از آنچه در آن هستى (و موجب وسواس تو شده) تسلى میدهد (و غم و غصهات رفع نماید و راحت زندگی می کنی)
ابو بصیر گوید: به خدا سوگند متذکر این امور نشدم مگر آنکه غصهاى که از جهت دنیا در خود میدیدم از من برطرف نمود
منبع: وسائل الشیعه جلد ۲، صفحه : ۴۳۵
