ثواب درک کردن تکبیره الاحرام امام جماعت

عَنْ عَبْدِاللَّهِ ابْنِ مَسْعُودٍ – رَحِمَهُ الله – اِنَّهُ فاتَتْهُ تَکْبیرَهُ الْاِفْتِتاحِ یَوْماً فَاَعْتَقَ رَقَبَهً وَ جاءَ اِلَى‏النَّبِىِّ – صلی الله علیه – فَقالَ یا رَسُولَ اللَّهِ فاتَتْنى تَکْبیرَهُ الْاِفْتِتاحِ یَوْماً فَاَعْتَقْتُ رَقَبَهً هَلْ کُنْتُ مُدْرِکاًفَضْلَها؟ فَقالَ: لا فَقالَ اِبْنُ مَسْعُودٍ ثُمَّ اَعْتِقُ اُخْرى هَلْ کُنْتُ مُدْرِکاً فَضْلَها؟ فَقالَ: لا یَابْنَ‏مَسْعُودٍ! وَ لَوْ اَنْفَقْتُ ما فِى الْاَرْضِ جَمیعاً لَمْ تَکُنْ مُدْرِکَ فَضْلِها؛

عبداللّه ابن مسعود روزى به تکبیر اوّل نماز جماعت نرسید و براى جبران ‏ثواب آن یک بنده آزاد کرد، خدمت رسول خدا صلی الله علیه و آله عرض کرد: یا رسول الله من به ‏تکبیر اوّل نماز جماعت نرسیدم و جهت جبران آن یک بنده آزاد کردم. آیا با این کار آن‏ ثواب را درک خواهم کرد؟ حضرت فرمود: خیر، ابن مسعود گفت: یک بنده‏ دیگر آزاد خواهم کرد آیا به ثواب خواهم رسید؟ حضرت فرمودند: خیر، اى‏ ابن مسعود اگر آنچه در زمین است در راه خدا انفاق کنی ثوابی که از دست داده ای را درک‏ نخواهى کرد.

منبع: مستدرک الوسائل،  جلد  ۱، صفحه ۴۸۸