(به مناسبت ایام فاطمیه)
در زیارت هایی که برای اهل بیت و خصوصا حضرت زهرا(سلامالله علیهم) می خوانیم، جمله «جَاهَدْتَ فِی اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ» را می بینیم؛ ما شهادت می دهیم شما جهاد کردید و حق جهاد را انجام دادید.
حال سوال اینجاست:
اهل بیت(علیهمالسلام) که همه جهاد نظامی نکردند؟
در بین چهارده معصوم تنها پیامبر(صلیالله علیه و آله)، حضرت علی(علیهالسلام)، امام حسین(علیهالسلام) و امام حسن(علیهالسلام) جهاد نظامی کردند. بقیه ائمه و حضرت زهرا(سلامالله علیها) که جهاد نظامی انجام ندادند.
پس چرا ما این جمله را برای ایشان می گوییم؟
در قرآن خداوند می فرماید: «فَلا تُطِعِ الْکافِرینَ وَ جاهِدْهُمْ بِهِ جِهاداً کَبیراً»؛ (سوره فرقان، آیه ۵۲) شما باید جهاد کبیر انجام دهید.
جهاد کبیر جهاد نظامی نیست. مهم ترین مصداق جهاد کبیر، جهاد سیاسی است، جهادی که حضرت زهرا(سلامالله علیها) انجام دادند.
حضرت زهرا(سلامالله علیها) با گریه خود، جهاد سیاسی انجام می دهند و کل حکومت آن دوران را به هم می ریزند.
وصیت نامه ایشان جهاد سیاسی است؛ تشییع شان، تدفین شان، محل دفنشان هم جهاد سیاسی است.
جهاد سیاسی یعنی اینکه ما دشمن را از خودمان ناامید کنیم.
جهاد سیاسی در سیره علما نیز دیده می شود.
داستانک:
در جلسهای، فتحعلیشاه از میرزای قمی، صاحب قوانین، درخواست کرد که اجازه دهد دختر خود را به همسریِ پسر میرزا درآورد و رابطهی خانوادگی برقرار گردد. آن جلسه بدون نتیجه پایان یافت. میرزا که از این پیشنهاد سخت نگران بود و این احتمال وجود داشت که مجبور شود و از روی ناچاری به این وصلت تن دردهد، دست به دعا برداشت و گفت: خداوندا، اگر بناست شاهزاده به همسری پسر من درآید مرگ جوانم را برسان. طولی نکشید فرزندش در حوض منزل غرق شد و از دنیا رفت. [سیمای فرزانگان رضامختاری، ص ۴۷۸]