منبرک صحبتهاي كوتاه
داستانک:
جلسه فرماندهان ارتش و سپاه در پشت جبهه تشکیل شد.
ابتدای جلسه جوانی حدودا ۲۳ ساله برخاست و کولر را خاموش کرد. گفت به یاد رزمنده که در خط مقدم و زیر آفتاب داغ می جنگند.
آن جوان ۲۳ ساله، نابغه و اعجوبه دفاع مقدس، شهید حسن باقری بود.
این گفتمان انقلاب است. این مفهوم عدالت است؛ که هیچوقت فرمانده و مسئول به خودش اجازه نمی دهد که در رفاه باشد، ولی نیروهای تحت امرش در سختی باشند.
شاید هم اکنون نیز مسئولین این کار را انجام داده اند و ما خبر نداریم،
اما شایسته و لازم بود که وقتی زلزله به وقوع پیوست، مسئولین کشور بخاری های منزل و محل کار خود را خاموش می کردند.
آن وقت می فهمیدند که زلزله زده ها در سرما چه می کشند.
واقعا نمی شود که مسئولی در خانه ای ۲۰ میلیاردی زندگی کند، و درک کند که مستضعفین چه می کشند.
مثل این است که همین الان که ما در جای گرمی هستیم وقتی از کارتن خواب ها صحبت به میان آمد، بفهمیم آنها چه حالی دارند.
داستانی تاریخی است که نقل می کنند شخص مرفهی (که ظاهرا فرح پهلوی بوده است)، از جایی رد می شد. دید مردم دارند از علف های روی زمین می خورند.
پرسید: چرا مردم علف می خورند؟
گفتند: به خاطر اینکه نان ندارند بخورند.
او هم گفت: خوب اگر نان دارند، به جایش بیسکوییت بخورند!
چنین شخصی نمی تواند که وضع مردم را درک بکند.
گفتمان انقلاب این است که یک مسئول باید وضع زندگی اش از عموم مردم پایین تر باشد.
